بازگشت
پیا م یا را ن می آ ید
خوشه چين خوشه چين

  با د می آ ید، با را ن می آ ید،ا زشرق آ سیا ن می آ ید،ا زا یرا ن وا فغا نستا ن می آ ید، ا زهند و ستا ن ترکستا ن چه می پرسی ا زبکستا ن و تا جکستا ن ، سر ا نجا م ا ز همه آ ستا ن می آ ید .

بر ا ی ا ین جا نب یا ر قد ر دا ن می آ ید .

 میگو یند که

را زها ی نهفته را بیا ن کو،هرچه د رد ل ا ست عیا ن کو، جا ده ها ی وطن را،ا زکثا فت صا ف،سلف بزن ما شین را چالا ن کو  ا سپ را زین قیضه  به د ها ن کو، خر را، ا زطبیله بکش  پا لا ن کو، با ش بگو، تق تق بگو، چوبگو، ا یرغه بد وا ن وویشه بگو،اخ بگو،   د یه بگو و د کلا ن کو،  زما نیکه میخوا ستی ا زقله ها ی بلند، به سوی پیروزی عبورکنی به حیوا نا ت با رکشت ، د رجر یا ن  سفرجو نده ، ا ین کا ر را حد      ا قل سه ما ه قبل ا ز سفرها ی طولا نی بکو، تا که وجود شا ن برا ی ا نتقا ل  ا ین با رسنگین به سمت با لا به کوه ها ی ا رما ن ها ی ا نسا نی آ ما د ه گرد د.  

 د رپا یین کوه ها د روقت سفرجودا د ن فا یده ندا رد .

 رخ سوی میدا ن کو، حر یف را مشت به دهن و د ندا ن کو، خا ینین به ا رما نها ی ا نسا نی ووطن را، دا ربه آ ویزا ن کو، به معلم امروزبگو که گوگرد بگیرچراغ فردا ی ما را رو شا ن کو.

بلی میکنم، بیا ن میکنم ، را زهای نهفته راعیا ن میکنم .

  همه کا رها ی ا نسا نی را ا نجا م مید هم، با حو صله و صبر برد با ری  گذ شت و مدا را ، ا زما جرا جو یی پرهیزمیکنم، جنگ  نمی کنم  د ست به تفنک نمی کنم ، هرجا که د نگ بودخد نگ نمیکنم، به ما نند عده ای بیهوده جفنگ نمی کنم،اگرعزم سفر کنم ، بر تنم لبا س برپا یم بو ت تنگ نمیکنم ، به ما نند دیگرا ن رو به قبر ستا ن دست به کلنگ نمیکنم .

 حر ف ا سا سی و بنیا دی ا ین ا ست  که هیچ گا هی ا زیک ظا لم د ر مقا بل ظا لم  د یگرحما یه نمیکنیم ، قفا ق قفا ق ا ست ا گر با د ست چپ به روی ما میخورد ویا با د ست را ست .

 به ما نند سا بق به هیچ و جه آ ما د ه نمی گرد یم که به د نبا ل قهر ما نا ن ا فسا نوی و نا بغه ها ی مجا زی بد ویم یک ستم گرر را ا ز صحنه بیرو ن بکشیم و خو د ما و ظیفه ستم گری پیشه کنیم .

 ستم گرا ن د رطو ل تا ریخ کو شیده ا ند که معنو یت ا نسا ن را قربا نی منا فع خود بسا ز ند .

 ا ما د رکشو رما فا جعه آ فر ینا ن دا خلی ا ز حما یت ستم گرا ن بین   ا لمللی برخو ر دا را ند.

 ا گر یک ظا لم و ستم گر، ا مر قتل عا م و نسل کشی را صا د ر میکند و لی ستم گرهما ن نسل محکوم شده روی منا فع شخصی خو د لک ها ا نگشتی که برا ی حیثیت و وقا را و با لا گرد یده  ا ست همه ا نگشت ها را می برد و به دا من هما ن قصا ب نسل کش تا ریخی تحفه میگذا رد . .

 ولی ستم گرا ن بین ا لملی نفهمیده ا ند که نا فرما نا ن ضد جهل وخرا فا ت ، هزا را نش د رزیرخا ک خوا بیده ا ند وهزا را نش بیرون رفته ا ند صد ها هزا ر برگشت میکنند و به ا ثبا ت میرسا نند که ریشه ا نسا نیت شرا فت و وطن پرستی د رعرق وخو ن آ نها آ بیا ری شد ه ا ست .

    پر ند ه ها هم ا ز بیم آ مد آ مد هوا ی گرم ا ز سمت جنو ب را ه شما ل را د رپیش میگیر ند ، با قبول هزا را ن رسک وخطر( تو رزنا ن ، دا م شا نا ن، تفنگ بد ستا ن) با لا خره خو د را د رجا ها ی ا من وا ما ن میر سا نند د رآ نجا ها به ز ند گی فعا ل و متغیرخو د ا دا مه مید هند دا نه میخو ر ند ، چهچه میکنند، میخوا نند وتولید مثل مینما یند وماهیت ا صلی زند گی و معنی زند گی را تمثیل مینما یند ، به ا مورزند گی یکد یگرخود تعر ض نمیکنند ، پرند ه ها به ما نند ا فغا نها د شمن خودی ندا رند به جزا زد شمن طبعی، د رمقا بل د شمن طبعی به د فاع مشتر ک می پر دا زند .

  ا فغا نها ا کنو ن د رک کرد ه ا ند که با ید د شمن یکد یگر نبا شند و دا نسته ا ند که د شمن طبعی و ا صلی ا فغا نها جهل وخرا فا ت وعقب ما ند گی ا ست وا ین جهل وخرا فا ت هرد ود ست بد ست هم دا ده، د شمنا ن د رجه د وا صلی د یگر،به ما نندا نگلیس،ا مریکا، پا کستا ن ا یرا ن وا مثا لهم را بوجود آ ورده ا ند ، برا ی د فع ا زخا نه مشترک ا قد ا م مشتر ک د رکا را ست .

 د رین ا وا خر، روس ها ضر ب ا لثل سا خته ا ند که میگو یند .

ا ز سه چیزترس د رکا ر ا ست . حمله شیر، زهرما ر، ا نتقا م ا فغا ن

ا نتقا م جگد لک را ا نگلیس ها د رحا فظه تا ریخ خود سپرده ا ند و. 

   ا مريکا ییها خواهند گفت که آه بینوا یا ن و مضلوما ن ا ین کشورگریبا ن گیرما گر د ید ه ا ست .

 و یا ضر ب ا لمثل دیگر رو س ها ا ست که گفته ا ند(هرچیز که ا زد یده ها پنها ن شد ا زد لها میرود)  ا ین همه ا حزا ب و سا زما ن ها ی خو ر د و کو چک که ا ز پیکر شا ریده وفرسود ه جنبش چپ د یروز، سر با لا کرده ا ند ، بی بها نمیبا شند ولی ضرورا ست که ا ین همه سا زما ن ها را ه د وری ا ختیا ر نکنند ا گرد وری ا ختیا رکنند،ا ز خصو صیا ت یکد یگربیگا نه میشو ند، د رمحیط بیگا نه ا د بیا ت بیگا نه  می آ فرینند با لا خره ا ین بیگا نگی ها، زمینه سا زبیگا نگی ها ی د یگرود شمنی ها میگرد د ود شمنی ها به تصا د م منجرمیگرد د .

 عنا صر ا ین میرا ث شوم ولکه ما د رزا د را که د رکشو رما فا جعه  آ فرید هرچه عا جل ترعملیا ت کرد ود و ر ا ندا خت ( د ختر یکه لکه دا ربا شد کسی ا ورا عروس خود نمیگیرد) چه رسد به شخصیت ها حلقا ت،گروپ ها واحزا بیکه، تنها با تغیرنا م،هما ن ترا نه را میخوا نند ترا نه ا یکه گوشها را کرکرد وگروپها یکه هنوزخصلت خود محوری  را ا زد ست ندا ده با شند.

 ویا قطره با را نی میگوید که (بمن ریشخند نزنید وتحقیرمکنید که خا ستگا ه من بحرا ست برمیگرد م برا صل خود) ما همه قطرا ت با هم    ا تفا ق میکنیم توفا ن ها را بر پا مینما ییم ، جوا ب به بیحرمتی شما ها را مید هیم .

کا غذ یا ر من ا ست ، قلم هم را ز من ا ست ، د لم و زبا نم فکر و د ما غم د مسا ز من ا ند  درمجموع  یا رها ی شب تا رمن ا ند.

نوک قلمم

 زبا ن بلبل دا ر د

  د رد ل خو ن سرخ رنگ گل دا ر د

بو ی خو ش ، مشک قلا ن فردا رد

 مزه ا زبوره، شیرینی ا زگردا رد.

سفید ی کا غذ م

و رق طلا یی رو ی دا رد

 خط وخا ل وقلم

 ا برووا ن کشیده

  بین هرد وا برو

 شه بینی

 سیا هی موی دا رد

 ز با ن د رمیا ن دهن

 پسته لبا ن گفت وگوی دا ر د.

 چه گفتگو دا رد .

    د ر یک جا ی میگوید که عجله کا ر شیطا ن ا ست.

     کشورما به ما نند کلا ه کلا ن ا ست، کله بزرگ، مغزپرکا ردا رد .

   د را یا م قد یم میگفتند که ا گرسربا شد کلا ه فرا وا ن ا ست .      

  زما ن قد یم را گا و خو رد ، کنو ن کلا ه کلا ن موجو د ا ست مگرکله  ا یکه بتوا ند کلا ه آ نرا د رخود بپذ یرد نیست ، کله ها ی بزرگ را بریده ا ند ما با ید که ا ز نسل کله ها ی بریده ( کله ها ی بزرگ بسا ز یم) تا که کمبود ی کله ها ی بزرگ را تکمیل نما ییم .

 ا ین کله ها یکه، که د رکلاه جا دا د ه شد ه ا ست ، کلا ه به آ ن کله ها کلا نی میکند ، ا ین کلا ه را به کله ها محکم گر فته ا ند ورنه به ا ند ک تر ین، فشا ر، شما ل کلا ه را ا زکله  ها می پرا ند، د ستا نیکه کلا ه را به کله ها نگه دا شته ا ند سیا ه میبا شند، کلا ه تا ن را ا زچنگا ل د ستا ن سیا ه نجا ت بد هید وبرسرکله ها ی بزرگ و پرمغز بگذا رید .

جا ی د یگرمیگو ید که گفته بود یم ا ز یکه د رخت پیرسیا ست خیا با ن سیا سی تیا رمیکنیم ، ا ز شا خه ها یش، ا ز نود ه ها یش، ا زقلمه ها یش نها ل مینشا نیم ا زنها ل ها ی که شا نده شده  ا ست ، مرا قبت میکنیم ،ا طرا فش را رخنه میگیریم که ا طفا ل به سنگ نز نند ود رآ ن دا ر بلو نکنند و لوکا نجی، تا که کوشک نشوند ، ا زدهن و زبا ن حیوا نا ت دور، نگه میدا ریم ، زما نیکه نها ل ها قد کشید ند، شا خ وبرگ     د وا ند ند ، به د رخت مبد ل میگرد ند، د رختا ن د ستا ن همد یگر را میگیرند، به ما نند د وگا شیرده به شوخی می آ یند، شا خ به شا خ میشو ند، سا یه تو لید میکنند، و ثمر مید هند .

زما نیکه خیا با ن سیا سی ا زخود سا یه دا شت، طبعآ صفه هم بوجود میآ ید ، درزیرسا یه د رختا ن وصفه کلا ن، د روجود ا شخا ص کا ر   دا ن، مجر ب وسیا ست دا ن، به د رستی  صو ر ت میگیرد پلا ن، کله ها ی بزرگ برا ی کلا ه کلا ن د ریا فت میشو د. کنو ن و قت آ ن ا ست که نا خو ن ها ی د ستا ن ما را بگیریم  تا د ست و با زوی کسی ا زجا نب ما پرت نگرد د وخرا شیده نشو د.

  حر ف ها با آ نکه سا ده ا ست . سا ده نگیر ید ریشه ها ی د را ز د ر درو ن خا ک دا ر د . خا ک ا ست ا زد رو ن سینه خو د موجودا ت حیه را با عث میگر د د و د رخود با زمی پذ یر د.

برا ی  یک آ د م خو ش لبا س شیک یک ا نگشترظریف طلا یی را نشا ن دا د ند گفتند که ا ین ا نگشتر را چگو نه میبینی، جوا ب دا د که ا ین   ا نگشتر خیلی ها ظریف و مقبو ل ا ست.

 تکرا را ا زش پرسید ند شخصی  که ا ین ا نگشتررا به ا ین زیبا یی سا خته ا ست چطوریک نگا ه یا منظره دا رد گفت که سا ز نده ا ین  ا ین   ا نگشتر مقبو ل ، خو د ش هم مقبو ل ا ست .

پر سند ه گفت که نا کا م ما ند ی ا ین آ د می که ا ین ا نگشتر را به ا ین ظرا فت سا خته ا ست ، عمر خو د را صر ف کرده ، مو ی خو د را سفید سا خته ر و ی خو د را چملک سا خته تا که هنر ظریف سا ز ی را یا د گر فته ا ست.

 عمر خو د را خو رده ا یم به شما نسل نو تو صیه مینما ییم که ا گر میخوا هید سیا ست نما یید، د رقد م ا و ل کو شش کنید که تا ریخ کشو ر خو د را بخوا نید، جا معه شنا سی را همرا ه با ر وا ن شنا سی و بعد به خوا نش فلسفه ا قدا م نما یید، ا گر میخوا هید که فلسفه را یا د بگیر ید، با ید که به ریا ضی و فزیک، کیمیا وبیولوژی د ست رسی دا شته با شید ، سیا ست مدا رها ی نیمچه ملا همیشه غلط میکنند، کشو ر را بطر ف بحرا ن رهنما یی میکنند و ا گر سیا ست مدا را ن وا قعآ سو اد سیا سی دا شته با شند میتوا نند که به بی نظمی ها ی سیا سی مو جو د خا تمه    دهند ( خود م هم کمبو د ی ها ی خو د را دا رم ولی د رکم همین طو را ست).

 بهترین سلاح ما با ید که کتا ب و قلم با شد، میتوا نیم که ا ز یا د گر فتگی ها ی خو د برا ی د یگرا ن و عمد تآ د ها قین و زحمت کشا ن ،     آ مو ز ش بد هیم یعنی آ مو زش ها ی تو ده ها به مرورز ما ن تکمیل میشوند.

 ا گرد یروزحرف سرا ین بود که ما تو ده ها را پشت سرخود بکشا نیم ، ا ین کش کرد ن ها رود ه ها سکلا ند مگرعقیده ا ین جا نب برا ین      ا ست که د ر میا ن تو د ه ها آ گا هی را برد زما نیکه تو ده ها ا زآ گا هی برخو ردا ر شد ند و بیدا ر.

جنت را ا زتیکه دا را ن جنت نمی خرند خود عبا د ت مینما یند که خدا ی لا یزا ل آ نها را به جنت رهنما یی نما ید .   

ا ین تو ده ها ی آ گا ه میبا شند که ر و شن فکرا ن با و جدا ن را به کمک خو د می طلبند همه با هم د ر کنا رهم را ه ا نکشا ف و تر قی را د ر پیش میگیر ند .

 ما مبلغین فرا وا ن ا زمیا ن زحمت کشا ن بدست میآ وریم ، حر ف د هقا ن را د هقا ن میدا ند ، حر ف کا رگر را کا رگر، حر ف شا عررا شا عرمیدا ند، پروفیسو ربا پروفیسورهیچ مشکلی ندا رد، آ گا هی و بیدا ری تو ده ها برا ی ما ز با ن د را ز مید هد ود ستا ن کو تاه،ا گرکسی زخم زبا ن بردا شت، شا یسته ا وا ست خدا ا ززخم قلم نجا ت بد هد  میگذا ر یم که د یگرا ن به طر ف ما د ست د را زی کنند  چطوری که کرده بو د ند، آ نها چیزی برا ی گفتن ندا رند( د ر خزا ن 1345 د ر صحن ا متحا ن ا نجنیر بد یع ا لزما ن( انجنیر ا مرو ز و متعلم صنف 12 آ نروز) با یکی ا زهیآ ت ا دا ر ی مکتب به گفت و شنید پر دا خت ، ا ود رمقا بل بد یع ا لزما ن ا زا را یه منطق عا جزآ مد، به طرف بد یع ا لزما ن لگد وا رکرد بد یع ا لزما ن گفت که علما ودا نشمندا ن برا ی هیآ ت تر بیتی مکا تب وپوهنتون ها غر ض قنا عت دا د ن شا گردا ن، منطق را حوا له کرده ا ند، نه لگد زد ن را، لگد زد ن و ظیفه شی    د یگرا ست .

 ا ین صفت ها ی را که  دا رند د یگرا ن د ربا ره شا ن میگو یند ومی نو یسند.

  و با یدحقا یق را بگو ییم ، تا که مرد م به حقیقت گفتن وحقیقت شنید ن عا دت پیدا نما یند، شستن روی ودهن برا ی ا طفا ل مشکل تما م میشو د زما نیکه بزرگ شد ند خو د شا ن به ا طفا ل خو رد رهنما یی میکنند و میگو یند که د هن و د ندا ن تا ن را بشو یید که مر یض نشو ید .

 

 


January 22nd, 2006


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
گزیده مقالات